حدیث حلحدیث حِلّ به حدیث دلالت کننده بر برائت شرعی می‌گویند؛ کل شیء لک حلال حتّی تعرف الحرام بعینه. ۱ - دلیل نامگذاریحدیث حل، از احادیثی است که برای اثبات برائت شرعی به آن استدلال شده است. این حدیث به صورت‌های متفاوت روایت شده است؛ در یک نقل آمده است: «کل شیء فیه حلال و حرام فهو لک حلال حتی تعرف الحرام بعینه». در برخی نسخه‌ها آمده: «حتی تعرف الحرام منه بعینه» و در نقلی دیگر آمده: «کل شیء لک حلال حتی تعرف الحرام بعینه». بنابراین، هر چیزی که در حلال بودن آن شک شود، محکوم به حلیت است تا این که حرمت آن قطعی شود. ۲ - نظرات علمادر این که آیا این روایات فقط شامل شبهات موضوعی می‌شود یا شبهات حکمی را نیز در بر می‌گیرد اختلاف وجود دارد؛ برخی مثل مرحوم « آخوند خراسانی » هر چند به طور مسلّم آنها را شامل شبهات موضوعی می‌دانند، ولی دلالت آنها را بر شبهات حکمی نیز می‌پذیرند. برخی دیگر مثل مرحوم « نائینی » این روایات را به قرینه کلمه «بعینه» و قراین دیگر، فقط در شبهات موضوعی ظاهر می‌دانند. بعضی برای شبهات حکمی، به حدیث « مسعدة بن صدقة » استناد می‌نمایند که در آن، امام صادق علیه‌السّلام می‌فرماید: «قال سمعته یقول کل شیء هو لک حلال حتی تعلم انه حرام بعینه فتدعه من قبل نفسک و ذلک مثل الثوب یکون علیک قد اشتریته و هو سرقة و المملوک عندک لعله حرّ قد باع نفسه او خدع فبیع او قهر فبیع او امراة تحتک و هی اختک او رضیعتک و الاشیاء کلها علی هذا حتی یستبین لک او تقوم به البینة». با این بیان که روایت در مقام انشای قاعده حل است و آوردن موارد متعدد، برای مثال است، نه برای بیان حصر موارد قاعده حل، تا به شبهات موضوعی اختصاص یابد. [۴]
عراقی، ضیاء الدین، منهاج الاصول، ج۴، ص۸۴.
[۷]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱۱، ص۲۷۴-۲۵۸.
[۸]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص۴۶۲.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۱۲، برگرفته از مقاله «حدیث حل». |